Rys. 1. Pomiar grubości powłoki za pomocą PIG (PAINT INSPECTION GAUGE) – metoda 6B.
Normy związane z grupą norm PN-EN ISO 12944 – część 2
W „Lakiernictwie Przemysłowym” nr (120)2019 omówiliśmy zmiany w normach związanych z nowym wydaniem grupy norm PN-EN ISO 12944. Poprzedni artykuł zakończyliśmy na normach przywołanych w 4 części. Wymieniamy tylko te normy, które nie pojawiły się we wcześniejszych częściach, chyba że omówiona powtórnie norma ma istotny wpływ na daną część normy PN-EN ISO 12944. Informacja o wersji angielskiej ma na celu zorientowanie czytelnika, że norma, mimo że ma status normy polskiej, nie została przetłumaczona.
CZĘŚĆ 5
powołuje się na:
PN–EN ISO 2808:2008
Farby i lakiery. Oznaczenie grubości powłoki.
W stosunku do poprzedniego wydania z 2000 r. zwiększyła się liczba metod pomiarowych i zmieniła się ich numeracja (tab. 1). Należy pamiętać, że wszystkie przywołane metody mają zastosowanie w badaniach laboratoryjnych, natomiast do zastosowań produkcyjnych i „polowych” nadają się metody: 5,6B, 7A, 7B, 7C, 7D i 10. Pisaliśmy o nich w „Lakiernictwie Przemysłowym”, m.in. w numerze nr 6/2017 (110), str. 192. Metody 8 i 9, poza laboratorium, znajdują zastosowanie również w przemyśle.
Norma opisuje jeszcze cztery metody pomiaru grubości nieusieciowanych farb proszkowych, ale ponieważ grupa norm PN–EN ISO 12944 nie obejmuje powłok z farb proszkowych, nie zostały tu wymienione.
PN ISO 19840:2009
Farby i lakiery. Ochrona przed korozją konstrukcji stalowych za pomocą ochronnych systemów malarskich. Pomiar i kryteria przyjęcia grubości suchych powłok na chropowatych powierzchniach.
Piąta część normy PN–EN ISO 12944 jako jedyna była nowelizowana. W pierwszym wydaniu z 2001 r. metoda pomiaru zalecała jedynie, aby pojedyncze pomiary nie były mniejsze niż 80% grubości nominalnej NDFT, a średnia ze wszystkich pomiarów była równa co najmniej grubości specyfikowanej. Zalecano co prawda uwzględnianie chropowatości podłoża przy pomiarach, ale ustalenia w tej sprawie miały być uzgadniane pomiędzy stronami kontraktu. W drugim wydaniu z 2009 r. zalecano już tzw. zasadę 80/20, tzn. że 80% wyników pomiarów powinno być co najmniej równych NDFT, a tylko 20% mogło się mieścić w przedziale 80–100% NDFT, przy zachowaniu zasady, że średnia ze wszystkich pomiarów wyniesie co najmniej 100% NDFT. Uwzględnienie poprawki na chropowatość stało się obligatoryjne w oparciu o normę PN ISO 19840. Najnowsze wydanie piątej części normy PN–EN ISO 12944 nie opisuje zasad pomiaru grubości, odwołując się wyłącznie do normy PN ISO 19840.
PN–EN ISO 3549:2004
Pigmenty pyłu cynkowego do farb – Wymagania i metody badań.
W nowym wydaniu normy 12944–5 doprecyzowano kilka spraw związanych ze stosowaniem gruntów cynkowych. Podobnie jak w starym wydaniu za grunty o wysokiej zawartości cynku uważane są te farby, które zawierają 80% wagowo cynku w suchej powłoce. Doprecyzowano wymagania odnośnie przygotowania powierzchni pod grunty wysokocynkowe. Obecnie, poza obróbką strumieniowo-ścierną do stopnia Sa 2½, postawione jest wymaganie dotyczące profilu powierzchni. Minimalne wymaganie to profil pośredni G (po ścierniwie ostrokątnym PN–EN ISO 8503–1). Przywołana norma PN–EN ISO 3549:2004 dotyczy przede wszystkim laboratoryjnych metod badawczych pyłu cynkowego stosowanego w farbach. Opisuje metody badań wielkości cząstek, pyłu, jego czystości itp.
Komentarze (0)