• ReklamaA1 - silpol v2

Szukaj

    Reklama
    B1 - IGP 2024 Julian

    Lakiernictwo Ciekłe

    Wydanie nr: 2(106)/2017

    Artykuły branżowe

    Lakiernictwo Ciekłe

    ponad rok temu  20.04.2017, ~ Administrator,   Czas czytania 7 minut

    Niewłaściwie dobrane farby pod wpływem temperatury zmieniają kolor lub ulegają zwęgleniu.

    Niewłaściwie dobrane farby pod wpływem temperatury zmieniają kolor lub ulegają zwęgleniu.

    Strona 1 z 4

    Farby funkcjonalne, cz. III

    W poprzednich numerach Lakiernictwa poznaliśmy kilka dodatkowych funkcji farb, takich jak: ochrona przed skutkami ognia stali i drewna; ochrona drewna przed szkodnikami, grzybami i pleśniami. Teraz zajmiemy się innymi, mniej znanymi funkcjami farb. 

    Farby odporne na wysokie temperatury

    Większość farb jest odporna na podwyższone temperatury, ale ta odporność uzależniona jest na ogół od rodzaju żywic i tak:

    • farby chlorokauczukowe i poliwinylowe wytrzymują od 50 do 60°C;
    • farby alkidowe wytrzymują z reguły od 75 do 85°C;
    • farby poliuretanowe do 120°C1;
    • farby epoksydowe do 150°C.

    Znacznie wyższą odporność termiczną mają farby nieorganiczne, np. etylokrzemianowe grunty wysokocynkowe, których odporność termiczną limituje temperatura topnienia zawartego w nich cynku wynosząca 419,5°C. Niektórzy producenci wysokocynkowych farb etylokrzemianowych deklarują, że ich wyroby wytrzymują nawet 520°C. Nie można tego całkowicie wykluczyć z racji tego, że drobinki roztopionego cynku mogą być utrzymywane przez znacznie bardziej odporną na temperaturę żywicę, ale na pewno stabilność takiej powłoki jest już mocno ograniczona. Dlatego zalecałbym znaczną ostrożność przy stosowaniu wysokocynkowych gruntów etylokrzemianowych w temperaturach powyżej 420°C.

    Na rynku dostępne są farby oparte na żywicach silikonowych wytrzymujące temperatury nawet do 700°C. Ta grupa farb jest bardzo specyficzna. Są to farby tworzące stosunkowo cienkie powłoki 20-50 µm. Po aplikacji na stal taka powłoka wysycha fizycznie i ma praktycznie zerową odporność antykorozyjną. Właściwą odporność uzyskuje dopiero po usieciowaniu żywicy, co następuje po przekroczeniu temperatury ok. 220°C. Stwarza to szereg problemów, które rozwiązywane są na ogół w następujący sposób:
    niewielkie elementy po wyschnięciu wygrzewa się w piecu i dopiero po tym wygrzewaniu mogą być narażone na warunki atmosferyczne;

    • prawdziwym wyzwaniem są duże konstrukcje, np. stalowe kominy lub rurociągi narażone na wysokie temperatury, których nie sposób wygrzać po malowaniu. Najlepszą metodą jest osłonięcie takich elementów, np. plandekami lub foliami, które zdejmuje się bezpośrednio przed rozruchem technologicznym;
    • dla konstrukcji narażonych na temperatury do 420°C najlepszym rozwiązaniem jest zestaw złożony z wysokocynkowego gruntu etylokrzemianowego i nawierzchniowej powłoki silikonowej. Taki zestaw przez krótki okres może być narażony na warunki atmosferyczne bez wygrzewania.

    Dodatkowym mankamentem farb odpornych na wysokie temperatury jest ich ograniczona kolorystyka, są to z reguły kolory czarne i srebrne. 

    Farby zmieniające barwy pod wpływem temperatury (farby termochromowe)

    GALERIA ZDJĘĆ

    Elementy instalacji procesowej – część pomalowana farbami odpornymi na wysokie temperatury.
    Zjawisko termochromizmu, efekt przyłożenia dłoni do pomalowanej powierzchni.
    Farba generująca prąd wytworzona na uniwersytecie Notre Dame (USA).
    Działanie farb obniżających temperaturę (energooszczędnych).
    Malowanie kamuflażowe (fot. USAF / Master Sgt. Kevin J. Gruenwald).
    Mikroporowata struktura powierzchni farb pochłaniających wilgoć.

    Komentarze (1)

    dodaj komentarz
    Aby dodać komentarz musisz podać wynik

    WYDANIE 2(106)/2017

    Reklama
    C1 - Farby dekoracyjne