• Reklama
    A1 - kabe

Szukaj

    ReklamaB1 - EcoLine 04.2021-05.2024 Bogumiła

    Antykorozja

    Wydanie nr: 6(110)/2017

    Artykuły branżowe

    Antykorozja

    ponad rok temu  18.12.2017, ~ Administrator,   Czas czytania 7 minut

    Łatwo reagująca stal. Powierzchnia matowa.

    Łatwo reagująca stal. Powierzchnia matowa.

    Strona 1 z 4

    Kontrola jakości konstrukcji stalowych zabezpieczonych cynkowymi powłokami antykorozyjnymi z zastosowaniem różnych metod badawczych, część 1

    W artykule przedstawiono wymagania stawiane w najważniejszych normach związanych z ochroną przed korozją, m.in. w normie PN-EN ISO 1461 oraz wytycznej DASt 022.  Zaprezentowano wiedzę niezbędną do wykonywania i kontroli powłok cynkowych. Celem jest przybliżenie tematyki związanej z ochroną powłokową nie tylko inspektorom nadzoru, lecz również osobom spoza branży antykorozyjnej. 

    Specyfika rynku stalowego coraz częściej narzuca handlowcom konieczność uczestniczenia w sprzedaży wyrobów z powłokami ochronnymi, które mogą być wykonane z farb ciekłych, proszkowych oraz metali o innym potencjale niż metal chroniony. Wydaje się więc niezbędne upowszechnienie wiedzy związanej z szeroko rozumianym przebiegiem prac antykorozyjnych w środowisku specjalistów do spraw handlu wyrobami stalowymi.
    Korozja metali jest fizyczno-chemicznym oddziaływaniem wzajemnym między metalem a otoczeniem.
    Najczęstszym mechanizmem korozji są zjawiska elektrochemiczne, które polegają na powstaniu ogniwa elektrycznego. Do wytworzenia takiego ogniwa potrzebne są trzy elementy: dwie elektrody o różnym potencjale oraz ciecz prądoprzewodząca – elektrolit. Podczas projektowania elementów konstrukcyjnych przyjmuje się, że nie powinno łączyć się metali o różnicy potencjałów większej niż 50 mV. Różnicę tę ustala się w oparciu o szereg napięciowy metali. 

    W przypadku połączenia dwóch materiałów, których różnica potencjałów przekroczy tę wartość w warunkach wilgotnych, dojdzie do powstania ogniwa korozyjnego, w którym metal „mniej szlachetny” przyjmie rolę anody i będzie ulegał rozpuszczaniu w roztworze elektrolitu. Zjawisko to może być bardzo niekorzystne, np. przy połączeniu stali węglowej z miedzią, lecz jest ono wykorzystywane również do ochrony elektrochemicznej.
    Na szybkość korozji mają wpływ takie czynniki, jak: wilgoć, temperatura oraz zanieczyszczenia.
    Umiejętność prawidłowego określenia narażeń korozyjnych jest jednym z najważniejszych elementów niezbędnych do prawidłowego zaprojektowania ochrony przed korozją. Opis środowisk korozyjnych i metody określenia tych środowisk zostały zawarte w normie PN-EN ISO 12944-2.

    ZAPOBIEGANIE KOROZJI

    Zapobieganie korozji wiąże się z wieloma działaniami, z których najważniejsze to:

    • stosowanie odpowiednich rozwiązań niesprzyjających rozwojowi korozji podczas projektowania konstrukcji,
    • dobór odpowiedniej metody ochrony antykorozyjnej i odpowiednich materiałów do zapewnienia ochrony konstrukcji z uwzględnieniem środowiska korozyjnego,
    • odpowiednie wykonawstwo z uwzględnieniem założeń projektowych i technologicznych,
    • nadzór nad realizacją poszczególnych etapów projektu,
    • właściwa eksploatacja obiektu uwzględniająca renowację zabezpieczeń antykorozyjnych.

    Tab. 1. Szereg elektrochemiczny metali w odniesieniu do standardowej elektrody metalowej.

    GALERIA ZDJĘĆ

    Rys. 2. Schemat powłoki nałożonej metodą cynkowania zanurzeniowego.
    Fot. 1. Trudno reagująca stal. Powierzchnia błyszcząca.
    Fot. 2. Łatwo reagująca stal. Powierzchnia matowa.

    Komentarze (0)

    dodaj komentarz
    Aby dodać komentarz musisz podać wynik
      Nie ma jeszcze komentarzy...